Beoordeeld met een 9,8

‘Krijgen we vandaag gebak of cake?’

Zo’n tien jaar geleden hadden ze het allemaal nooit kunnen bedenken dat ze nu samenwonen! Nou ja, samenwonen? We kunnen het beter semi-samenwonen noemen. Het verhaal van de familie Mulder – vader Ton (57), moeder Anneke (54), zoon Rob (35), zijn vrouw Anna (35) en hun kinderen Levi (13), Noa (10) en Caleb (6) – is bijzonder. De drie generaties wonen intussen in Scharnegoutum naast elkaar.

Ton werkte jarenlang in de landbouwmechanisatie en Anneke in de psychiatrie. Totdat het noodlot toesloeg: Anneke raakte betrokken bij een ernstig auto-ongeluk en Ton kwam ongelukkig ten val. Beiden liepen hersenletsel op.

Door overprikkeling en concentratieproblemen moesten ze noodgedwongen stoppen met hun werk. Destijds woonden ze nog met veel plezier in de Kop van Overijssel.

Ook bij zoon Rob en zijn vrouw Anna veranderde er veel. Ze woonden met hun twee kinderen Levi en Noa in Sneek, toen hun derde kind Caleb werd geboren. De gebruikelijke hectiek van een jong gezin werd extra zwaar toen bleek dat Caleb het RS-virus had. Een spannende en stressvolle tijd volgde, waarin zijn gezondheid centraal stond. Door complicaties heeft hij sindsdien intensieve zorg nodig. Rob liet zich omscholen en staat inmiddels voor de klas als leraar in het basisonderwijs. Anna is werkzaam als zelfstandig grafisch vormgever. De combinatie van werk, de zorg voor hun kinderen én de toenemende zorg voor (schoon)ouders Ton en Anneke bleek, mede door de afstand, steeds moeilijker te combineren.

Dichter bij elkaar

Door de zorgbehoeften over en weer kwam de familie op het idee om dichter bij elkaar te gaan wonen. Uiteraard geen gemakkelijke opgave en al helemaal niet in een overspannen woningmarkt. En toen kwam daar opeens de voormalige school aan de Ald Dyk in Scharnegoutum in beeld, met daarnaast een prachtige houten woning. Het complex had vóór het in de verkoop kwam dienst gedaan als installatiebedrijf/goudsmederij. Na veel wikken en wegen en financieel advies  besloten Ton en Anneke de oude school te kopen en kochten zoon en schoondochter Rob en Anna de aangrenzende woning. En zo werden ze dus buren!

Eigen ruimte

Na de verbouwing en inrichting was het dan zover: de verhuizing! De hele familie woont nu naast elkaar, aan de rand van Scharnegoutum, onder de rook van Sneek. Ton heeft er alle ruimte voor zijn hobby houtbewerking en de kinderen van Rob en Anna spelen er heerlijk buiten. Allemaal genietend van het Friese landschap, dicht bij elkaar, met voldoende eigen ruimte. Daarover hebben de twee gezinnen overigens goede afspraken gemaakt. Ze stelden tevoren allemaal een lijstje op met eigen wensen en verwachtingen. Hierin gaven ze unaniem aan dat ze niet voor niets naast elkaar wilden wonen. De hulp over en weer is van beide kanten erg gewenst. Hoe fijn is het, dat je die hulp en zorg krijgt van mensen die je honderd procent vertrouwt!

Gebak of cake?

De voordelen van het ‘semi-samenwonen’ zijn voor beide huishoudens groot: oppas voor de kinderen, elkaar helpen met klusjes en financiën en gezellig samen koffiedrinken of borrelen. “Nu we naast elkaar wonen, hoeven we niet meer bij elkaar op visite”, lachen ze eensgezind. Vaak wordt dan eerst even gevraagd hoe de vlag erbij hangt: “Is er vandaag gebak of cake? Gebak is er om iets te vieren, cake bij slecht nieuws. Meestal is het gebak.”